zlectiones-fase9

DOMINICA XXVI PER ANNUM

Hebd. II Psalterii

Ad Officium lectionis

Lectio prior

Incipit Epístola beáti Pauli apóstoli ad Philippénses 1, 1-11

Salutatio. Gratiarum actio

Paulus et Timótheus servi Christi Iesu ómnibus sanctis in Christo Iesu, qui sunt Philíppis, cum epíscopis et diáconis: grátia vobis et pax a Deo Patre nostro et Dómino Iesu Christo. Grátias ago Deo meo in omni memória vestri semper in omni oratióne mea pro ómnibus vobis cum gáudio deprecatiónem fáciens super communióne vestra in evangélio a prima die usque nunc, confídens hoc ipsum, quia, qui cœpit in vobis opus bonum, perfíciet usque in diem Christi Iesu; sicut est mihi iustum hoc sentíre pro ómnibus vobis, eo quod hábeam in corde vos et in vínculis meis et in defensióne et confirmatióne evangélii sócios grátiæ meæ omnes vos esse. Testis enim mihi Deus, quómodo cúpiam omnes vos in viscéribus Christi Iesu. Et hoc oro, ut cáritas vestra magis ac magis abúndet in sciéntia et omni sensu, ut probétis potióra, ut sitis sincéri et sine offénsa in diem Christi, repléti fructu iustítiæ, qui est per Iesum Christum, in glóriam et laudem Dei.

Responsorium   Phil 1, 9. 10a. cf. 6
R/. Cáritas vestra magis ac magis abúndet in sciéntia et omni sensu, * Ut probétis potióra, ut sitis sincéri et sine offénsa.
V/. Confído quia qui cœpit in vobis opus bonum, perfíciet usque in diem Christi Iesu. * Ut probétis.

Lectio altera

Incipit Epístola sancti Polycárpi epíscopi et mártyris ad Philippénses (Inscriptio; nn. 1, 1 — 2, 3: Funk 1, 267-269)

Gratia estis salvati

Polycárpus et qui cum eo presbýteri Ecclésiæ Dei, quæ peregrinátur Philíppis: misericórdia vobis et pax a Deo omnipoténte et Iesu Christo salvatóre nostro multiplicétur.

Magnópere congavísus sum vobis in Dómino nostro Iesu Christo, quod veræ caritátis imágines suscepístis et quod, prout décuit vos, comitáti estis eos, qui implicáti sunt vínculis, quæ sanctis convéniunt, quæque diadémata sunt eórum, qui vere sunt a Deo et Dómino nostro elécti; et quod firma fídei vestræ radix, ab antíquis tempóribus annuntiáta, usque adhuc pérmanet ac fructum affert in Dómino nostro Iesu Christo, qui pro peccátis nostris usque ad mortem deveníre sustínuit, quem resuscitávit Deus, solútis dolóribus inférni; in quem non vidéntes créditis lætítiæ inenarrábili et glorificáta, in quam multi desíderant introíre, sciéntes, quod grátia estis salváti, non ex opéribus, sed voluntáte Dei per Iesum Christum.

Propter quod succíncti lumbos vestros, servíte Deo in timóre et veritáte, relinquéntes ináne vanilóquium et vulgi errórem, credéntes in eum, qui Dóminum nostrum Iesum Christum a mórtuis suscitávit eíque glóriam dedit ac sedem ad dextram suam; cui subiécta sunt ómnia cæléstia et terréstria, cui omnis spíritus servit, qui venit iudex vivórum et mortuórum, cuius sánguinem Deus requíret ab iis, qui non credunt in illum.

Is vero, qui ipsum suscitávit e mórtuis, et nos suscitábit, si fecérimus voluntátem eius et in ipsíus mandátis ambulavérimus ac dilexérimus ea, quæ ipse diléxit, abstinéntes ab omni iniustítia, fraudatióne, avarítia, obtrectatióne, falso testimónio; non reddéntes malum pro malo nec maledíctum pro maledicto nec pugnum pro pugno nec exsecratiónem pro exsecratióne; mémores autem eórum, quæ dixit Dóminus dicens: Nolíte iudicáre, ne iudicémini; dimíttite, et dimittétur vobis; miserémini, ut misericórdiam consequámini; qua mensúra mensi fuéritis, remetiétur vobis; et: Beáti páuperes et qui persecutiónem patiúntur, quóniam ipsórum est regnum Dei.

Responsorium   2 Tim 1, 9; Ps 113 B (115), 1
R/. Deus nos salvos fecit et vocávit vocatióne sancta, non secúndum ópera nostra, sed secúndum propósitum suum et grátiam, * Quæ data est nobis in Christo Iesu ante témpora sæculária.
V/. Non nobis, Dómine, non nobis, sed nómini tuo da glóriam, super misericórdia tua et veritáte tua. * Quæ data.

 

FERIA SECUNDA HEBDOMADAE XXVI PER ANNUM

Ad Officium lectionis

Lectio prior

De Epístola ad Philippénses 1, 12-26

Paulus in iudicium vocatus

Scire vos volo, fratres, quia, quæ circa me sunt, magis ad proféctum venérunt evangélii, ita ut víncula mea manifésta fíerent in Christo in omni prætório et in céteris ómnibus, et plures e frátribus in Dómino confidéntes vínculis meis abundántius audére sine timóre verbum loqui. Quidam quidem et propter invídiam et contentiónem, quidam autem et propter bonam voluntátem Christum prædicant; hi quidem ex caritáte sciéntes quóniam in defensiónem evangélii pósitus sum, illi autem ex contentióne Christum annúntiant, non sincére, existimántes pressúram se suscitáre vínculis meis. Quid enim? Dum omni modo, sive sub obténtu sive in veritáte, Christus annuntiétur, et in hoc gáudeo; sed et gaudébo, scio enim quia hoc mihi provéniet in salútem per vestram oratiónem et subministratiónem Spíritus Iesu Christi, secúndum exspectatiónem et spem meam quia in nullo confúndar sed in omni fidúcia sicut semper et nunc magnificábitur Christus in córpore meo, sive per vitam sive per mortem.

Mihi enim vívere Christus est et mori lucrum. Quod si vívere in carne, hic mihi fructus óperis est, et quid éligam ignóro. Coártor autem ex his duóbus desidérium habens dissólvi et cum Christo esse, multo magis mélius; permanére autem in carne magis necessárium est propter vos. Et hoc confídens scio quia manébo et permanébo ómnibus vobis ad proféctum vestrum et gaudium fídei, ut gloriátio vestra abúndet in Christo Iesu in me per meum advéntum íterum ad vos.

Responsorium   Phil 1, 19, 20. 21
R/. Scio, secúndum exspectatiónem et spem meam, quia in nullo confúndar; sed in omni fidúcia, sicut semper et nunc, * Magnificábitur Christus in córpore meo, sive per vitam sive per mortem.
V/. Mihi enim vívere Christus est, et mori lucrum. * Magnificábitur.

Lectio altera

Ex Epístola sancti Polycárpi epíscopi et mártyris ad Philippénses (Nn. 3, 1 — 5, 2: Funk 1, 269273)

Armemur armis iustitiæ

Hæc, fratres, non quod hi árrogem, scribo vobis de iustítia, sed quia vos provocástis me. Neque enim ego neque álius mei símilis beáti et gloriósi Pauli sapiéntiam ássequi potest, qui cum esset apud vos, coram homínibus tunc vivéntibus perfécte ac fírmiter verbum veritátis dócuit, qui et absens vobis scripsit epístolas, in quas si intueámini, ædificári potéritis in fide, quæ vobis est data; quæ est mater ómnium nostrum, subsequénte spe, præcedénte caritáte in Deum et in Christum et in próximum. Si quis enim intra hæc fúerit, mandátum iustítiæ implévit; nam qui caritátem habet, longe est ab omni peccáto.

Princípium autem ómnium malórum est habéndi cupíditas. Sciéntes ergo quod nihil intúlimus in hunc mundum, sed nec auférre quid valémus, armémur armis iustítiæ et doceámus primum nos ipsos ambuláre in mandáto Dómini; deínde et vestras uxóres ambuláre in fide ipsis trádita et in caritáte et castitáte, amántes viros suos in omni veritáte ac diligéntes cunctos æquáliter in omni continéntia, et erudíre fílios in disciplína timóris Dei; víduas vero doceámus esse prudéntes circa fidem Dómini, interpellántes sine intermissióne pro ómnibus, longe recedéntes ab omni calúmnia, detrectatióne, falso testimónio, avarítia et omni malo; cognoscéntes quod altáre Dei sint et quod ille ómnia clare perspíciat, nihílque eum láteat nec ratiociniórum nec cogitatiónum nec quidquam occultórum cordis.

Sciéntes ergo quod Deus non irridétur, debémus digne mandáto ac voluntáte eius ambuláre. Simíliter diáconi in conspéctu iustítiæ eius inculpáti esse debent sicut minístri Dei et Christi, non hóminum; ne calumniatóres sint, ne bilíngues nec avári, sed continéntes in ómnibus, misericórdes, séduli, incedéntes iuxta veritátem Dómini, qui ómnium miníster factus est; cui si in hoc sæculo placuérimus, recipiémus et futúrum, quemádmodum pollícitus est nobis, quod resuscitábit nos e mórtuis quodque, si digne ipso vivámus, étiam cum eo regnábimus, síquidem crédimus.

Responsorium   Phil 4, 8. 9
R/. Quæcúmque sunt vera, quæcúmque pudíca, quæcúmque iusta, quæcúmque amabília, * Si qua virtus, qua laus, hæc cogitáte.
V/. Quæ et didicístis et accepístis, hæc ágite; et Deus pacis erit vobíscum. * Si qua.

 

FERIA TERTIA HEBDOMADAE XXVI PER ANNUM

Ad Officium lectionis

Lectio prior

De Epístola ad Philippénses 1, 27 — 2, 11

Exhortatio ad Christum imitandum

Fratres: Tantum digne evangélio Christi conversámini, ut sive cum vénero et vídero vos, sive absens áudiam de vobis quia statis in uno Spíritu unánimes concertántes fide evangélii et in nullo pertérriti ab adversáriis, quod est illis indícium perditiónis, vobis autem salútis, et hoc a Deo; quia vobis hoc donátum est pro Christo, non solum ut in eum credátis, sed ut étiam pro illo patiámini idem certámen habéntes, quale vidístis in me et nunc audítis in me.

Si qua ergo consolátio in Christo, si quod solácium caritátis, si qua commúnio spíritus, si quæ víscera et miseratiónes, impléte gáudium meum, ut idem sapiátis, eándem caritátem habéntes, unánimes, idípsum sapiéntes, nihil per contentiónem neque per inánem glóriam, sed in humilitáte superióres sibi ínvicem arbitrántes, non, quæ sua sunt, sínguli considerántes, sed et ea, quæ aliórum.

Hoc sentíte in vobis, quod et in Christo Iesu: qui, cum in forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo, sed semetípsum exinanívit formam servi accípiens, in similitúdinem hóminum factus; et hábitu invéntus ut homo, humiliávit semetípsum factus obœdiens usque ad mortem, mortem autem crucis. Propter quod et Deus illum exaltávit et donávit illi nomen, quod est super omne nomen, ut in nómine Iesu omne genu flectátur cæléstium et terréstrium et infernórum et omnis lingua confiteátur: «Dóminus Iesus Christus!», in glóriam Dei Patris.

Responsorium   1 Petr 2, 24ab; Hebr 2, 14b; cf. 12, 2a
R/. Christus peccáta nostra pértulit super lignum, ut, peccátis mórtui, iustítiæ viverémus, * Ut per mortem destrúeret eum qui habébat mortis impérium, id est Diábolum.
V/. Auctor fídei pro gáudio sibi propósito sustínuit crucem. * Ut per mortem.

Lectio altera

Ex Epístola sancti Polycárpi epíscopi et mártyris ad Philippénses (Nn. 6, 1 — 8, 2: Funk 1, 273-275)

Christus exemplum nobis posuit in se ipso

Presbýteri sint ad commiseratiónem proni, misericórdes erga cunctos, aberrántia reducéntes, visitántes infírmos omnes, non neglegéntes víduam aut pupíllum aut páuperem; sed sollíciti semper de bono coram Deo et homínibus, abstinéntes ab omni ira, acceptióne personárum, iudício iniústo, longe recedéntes ab omni avarítia, non cito credéntes advérsus áliquem, non sevéri nímium in iudício, sciéntes nos omnes debitóres esse peccáti.

Si ergo deprecámur Dóminum, ut nobis dimíttat, debémus et nos dimíttere; nam coram Dómini et Dei óculis sumus, et omnes ante tribúnal Christi stare et unumquémque pro se ratiónem réddere opórtet. Sic ítaque serviámus illi cum timóre et omni reveréntia, sicut præcépit ipse et apóstoli, qui nobis Evangélium annuntiárunt, et prophétæ, qui Dómini nostri advéntum præsignificárunt; studióse quod bonum est sectántes, abstinéntes a scándalis et a falsis frátribus et ab iis, qui in hypócrisi nomen Dómini ferunt, qui vanos hómines in errórem indúcunt.

Omnis enim, qui non conféssus fúerit Iesum Christum in carne venísse, antichrístus est; et qui non conféssus fúerit martýrium crucis, ex diábolo est; et qui elóquia Dómini ad desidéria sua tradúxerit dixerítque nec resurrectiónem nec iudícium esse, hic primogénitus est Sátanæ. Ideo relinquéntes vanitátem multórum et falsas doctrínas ad tráditam nobis ab inítio doctrínam revertámur, vigilántes in oratiónibus et perseverántes in ieiúniis, précibus rogántes ómnium conspectórem Deum, ne nos indúcat in tentatiónem, sicut dixit Dóminus: Spíritus quidem promptus est, caro autem infírma.

Indesinénter ergo perseverémus in spe nostra et pígnore iustítiæ nostræ, quod est Iesus Christus, qui peccáta nostra in córpore suo super lignum pértulit, qui peccátum non fecit, nec invéntus est dolus in ore eius; sed propter nos, ut in ipso vivámus, ómnia sustínuit. Imitatóres ígitur simus patiéntiæ eius et, si patiámur propter nomen eius, glória illum afficiámus. Hoc enim exémplum nobis pósuit in se ipso et nos id credídimus.

Responsorium   Rom 12, 17b; 2 Cor 6, 3; Act 24, 15a. 16
R/. Providéntes bona coram ómnibus homínibus, némini dantes ullam offensiónem; * Ut non vituperétur ministérium.
V/. Spem habens in Deum, stúdeo sine offendículo consciéntiam habére ad Deum et ad hómines semper. * Ut non.

 

FERIA QUARTA HEBDOMADAE XXVI PER ANNUM

Ad Officium lectionis

Lectio prior

De Epístola ad Philippénses 2, 12-30

Salutem vestram operamini

Caríssimi mei, sicut semper obœdístis, non ut in præséntia mei tantum sed multo magis nunc in abséntia mea, cum metu et tremóre vestram salútem operámini; Deus est enim, qui operátur in vobis et velle et perfícere pro suo beneplácito. Omnia fácite sine murmuratiónibus et hæsitatiónibus, ut efficiámini sine queréla et símplices, fílii Dei sine reprehensióne in médio generatiónis pravæ et pervérsæ, inter quos lucétis sicut luminária in mundo Verbum vitæ continéntes ad glóriam meam in die Christi, quia non in vácuum cucúrri, neque in vácuum laborávi. Sed et si delíbor supra sacrifícium et obséquium fídei vestræ, gáudeo et congáudeo ómnibus vobis; idípsum autem et vos gaudéte et congaudéte mihi.

Spero autem in Dómino Iesu Timótheum cito me míttere ad vos, ut et ego bono ánimo sim, cógnitis, quæ circa vos sunt. Néminem enim hábeo tam unánimem, qui sincére pro vobis sollícitus sit; omnes enim sua quærunt, non quæ sunt Iesu Christi. Probatiónem autem eius cognóscitis, quóniam sicut patri fílius mecum servívit in evangélium. Hunc ígitur spero me míttere, mox ut vídero, quæ circa me sunt; confído autem in Dómino, quóniam et ipse cito véniam.

Necessárium autem existimávi Epaphrodítum fratrem et cooperatórem et commilitónem meum, vestrum autem apóstolum et minístrum necessitátis meæ, míttere ad vos, quóniam omnes vos desiderábat et mæstus erat, proptérea quod audierátis illum infirmátum. Nam et infirmátus est usque ad mortem, sed Deus misértus est eius; non solum autem eius, verum et mei, ne tristítiam super tristítiam habérem. Festinántius ergo misi illum, ut, viso eo, íterum gaudeátis, et ego sine tristítia sim. Excípite ítaque illum in Dómino cum omni gáudio et eiúsmodi cum honóre habetóte, quóniam propter opus Christi usque ad mortem accéssit in intéritum tradens ánimam suam, ut suppléret id, quod vobis déerat, erga me ministérii.

Responsorium   2 Petr 1, 10a. 11; Eph 5, 8b. 11a
R/. Magis satágite ut firmam vestram vocatiónem et electiónem faciátis. * Sic enim abundánter ministrábitur vobis intróitus in ætérnum regnum Dómini nostri et salvatóris Iesu Christi.
V/. Ut fílii lucis ambuláte; et nolíte communicáre opéribus infructuósis tenebrárum. * Sic enim.

Lectio altera

Ex Epístola sancti Polycárpi epíscopi et mártyris ad Philippénses (Nn. 9, 1 — 11, 4: Funk 1, 275-279)

In fide ac iustitia curramus

Rogo ítaque vos omnes, ut obœdiátis verbo iustítiæ et omnem patiéntiam exerceátis, quam et óculis ipsis vidístis non solum in beátis Ignátio et Zósimo et Rufo, sed étiam in áliis, qui ex vobis, ac in ipso Paulo ceterísque apóstolis, persuásum vobis habéntes, hos omnes non in vácuum cucurrísse, sed in fide ac iustítia, et in débito ipsis loco esse apud Dóminum, cum quo et passi sunt. Non enim præsens sæculum dilexérunt, sed eum, qui pro nobis mórtuus est ac propter nos a Deo est resuscitátus.

In his ergo state et Dómini exémplar sequímini, firmi in fide et immutábiles, fraternitátis amatóres, diligéntes ínvicem, in veritáte sociáti, mansuetúdinem Domini altérutri præstolántes, nullum despiciéntes. Cum possítis benefácere, nolíte différre, quia eleemósyna de morte líberat. Omnes vobis ínvicem subiécti estóte, conversatiónem vestram irreprehensíbilem habéntes in géntibus, ut ex bonis opéribus vestris et vos laudem accipiátis et Dóminus in vobis non blasphemétur. Væ autem, per quem nomen Dómini blasphemátur. Sobrietátem ergo docéte omnes, in qua et vos conversámini.

Nimis contristátus sum pro Valénte, qui présbyter factus est aliquándo apud vos, quod sic ignóret is locum, qui datus est ei. Móneo ítaque ut abstineátis vos ab avarítia et sitis casti et veráces. Abstinéte vos ab omni malo. Qui autem in his non potest se gubernáre, quómodo álii pronúntiat hoc? Si quis non abstinúerit se ab avarítia, ab idololatría coinquinábitur et tamquam inter gentes iudicábitur, quia ignórant iudícium Dómini. Aut nescímus quia sancti mundum iudicábunt? sicut Paulus docet.

Ego autem nihil tale sensi in vobis vel audívi, in quibus laborávit beátus Paulus, qui estis in princípio epístolæ eius. De vobis étenim gloriátur in ómnibus Ecclésiis, quæ Deum solæ tunc cognóverant; nos autem nondum noverámus.

Valde ergo, fratres, contrístor pro illo et pro cóniuge eius, quibus det Dóminus pæniténtiam veram. Sóbrii ergo estóte et vos in hoc; et non sicut inimícos tales existimétis, sed sicut passibília membra et errántia eos revocáte, ut ómnium vestrum corpus salvétis. Hoc enim agéntes vos ipsos ædificátis.

Responsorium   Phil 2, 12b-13; Io 15, 5b
R/. Cum metu et tremóre vestram salútem operámini; * Deus est enim qui operátur in vobis et velle et perfícere, pro suo beneplácito.
V/. Dicit Dóminus: Sine me nihil potéstis fácere. * Deus.

 

FERIA QUINTA HEBDOMADAE XXVI PER ANNUM

Ad Officium lectionis

Lectio prior

De Epístola ad Philippénses 3, 1-16

Exemplum Pauli

Fratres mei, gaudéte in Dómino. Eadem vobis scríbere mihi quidem non pigrum, vobis autem secúrum. Vidéte canes, vidéte malos operários, videte concisiónem! Nos enim sumus circumcísio, qui Spíritu Dei servímus et gloriámur in Christo Iesu et non in carne fidúciam habéntes, quamquam ego hábeam confidéntiam et in carne. Si quis álius vidétur confídere in carne, ego magis: circumcísus octáva die, ex génere Israel, de tribu Béniamin, Hebræus ex Hebræis, secúndum legem pharisæus, secúndum æmulatiónem pérsequens ecclésiam, secúndum iustítiam, quæ in lege est, conversátus sine queréla.

Sed, quæ mihi erant lucra, hæc arbitrátus sum propter Christum detriméntum. Verúmtamen exístimo ómnia detriméntum esse propter eminéntiam sciéntiæ Christi Iesu Dómini mei, propter quem ómnia detriméntum feci et árbitror ut stércora, ut Christum lucri fáciam et invéniar in illo non habens meam iustítiam, quæ ex lege est, sed illam, quæ per fidem est Christi, quæ ex Deo est iustítia in fide, ad cognoscéndum illum et virtútem resurrectiónis eius et communiónem passiónum illíus, confórmans me morti eius, si quo modo occúrram ad resurrectiónem, quæ est ex mórtuis. Non quod iam accéperim aut iam perféctus sim, pérsequor autem si umquam comprehéndam, sicut et comprehénsus sum a Christo Iesu.

Fratres, ego me non árbitror comprehendísse; unum autem, quæ quidem retro sunt, oblivíscens, ad ea vero, quæ ante sunt, exténdens me ad destinátum pérsequor, ad bravíum supérnæ vocatiónis Dei in Christo Iesu.

Quicúmque ergo perfécti, hoc sentiámus; et si quid áliter sápitis, et hoc vobis Deus revelábit; verúmtamen, ad quod pervénimus, in eódem ambulémus.

Responsorium   Phil 3, 8b. 10a; Rom 6, 8
R/. Omnia detriméntum feci ut Christum lucri fáciam, * Ad cognoscéndum illum et virtútem resurrectiónis eius et communiónem passiónum illíus.
V/. Si mórtui sumus cum Christo, crédimus quia simul étiam vivémus cum Christo. * Ad cognoscéndum.

Lectio altera

Ex Epístola sancti Polycárpi epíscopi et mártyris ad Philippénses (Nn. 12, 1 — 14: Funk 1, 279-283)

Christus ædificet vos in fide et veritate

Confído vos bene exercitátos esse in sacris lítteris, et nihil vos latet; mihi autem non est concéssum. Modo, ut his scriptúris dictum est, irascímini et nolíte peccáre, et sol non óccidat super iracúndiam vestram. Beátus, qui memínerit; quod ego credo esse in vobis.

Deus autem et Pater Dómini nostri Iesu Christi, et ipse sempitérnus póntifex, Dei Fílius Iesus Christus, ædíficet vos in fide et veritáte et in omni mansuetúdine et sine iracúndia et in patiéntia et in longanimitáte et tolerántia et castitáte; et det vobis sortem et partem inter sanctos suos et nobis vobíscum et ómnibus, qui sunt sub cælo, qui creditúri sunt in Dóminum nostrum Iesum Christum et in ipsíus Patrem, qui resuscitávit eum a mórtuis.

Pro ómnibus sanctis oráte. Oráte étiam pro régibus et potestátibus et princípibus atque pro persequéntibus et odiéntibus vos et pro inimícis crucis, ut fructus vester maniféstus sit in ómnibus, ut sitis in illo perfécti.

Scripsístis mihi et vos et Ignátius, ut si quis vadit ad Sýriam, déferat lítteras meas, quas fécero ad vos, si habuérimus tempus opportúnum, sive ego, sive legátus, quem mísero pro vobis.

Epístolas sane Ignátii, quæ transmíssæ sunt vobis ab eo, et álias, quantascúmque apud nos habúimus, transmísimus vobis, secúndum quod mandástis, quæ sunt subiéctæ huic epístolæ, ex quibus magnus vobis erit fructus. Cóntinent enim fidem, patiéntiam et omnem ædificatiónem ad Dóminum nostrum pertinéntem. Et de ipso Ignátio et de his, qui cum eo sunt, quod cértius agnovéritis, significáte.

Hæc vobis scripsi per Crescéntem, quem in præsénti commendávi vobis et nunc comméndo. Conversátus est enim nobíscum inculpabíliter; credo quia et vobíscum simíliter. Sorórem autem eius habébitis commendátam, cum vénerit ad vos.

Incólumes estóte in Dómino Iesu Christo, et grátia ipsíus cum ómnibus vestris. Amen.

Responsorium   Hebr 13, 20a. 21; 2 Mac 1, 3
R/. Deus pacis aptet vos in omni bono, ut faciátis voluntátem eius; * Fáciens in nobis quod pláceat coram se per Iesum Christum.
V/. Det vobis cor ómnibus, ut colátis eum et faciátis eius voluntátem. * Fáciens.

 

FERIA SEXTA HEBDOMADAE XXVI PER ANNUM

Ad Officium lectionis

Lectio prior

De Epístola ad Philippénses 3, 17 — 4, 9

State in Domino

Coimitatóres mei estóte, fratres, et observáte eos, qui ita ámbulant, sicut habétis formam nos. Multi enim ámbulant, quos sæpe dicébam vobis, nunc autem et flens dico, inimícos crucis Christi, quorum finis intéritus, quorum deus venter et glória in confusióne ipsórum, qui terréna sápiunt. Noster enim municipátus in cælis est, unde étiam salvatórem exspectámus Dóminum Iesum Christum, qui transfigurábit corpus humilitátis nostræ confórme fíeri córpori glóriæ suæ secúndum operatiónem, qua possit étiam subícere sibi ómnia.

Itaque, fratres mei caríssimi et desideratíssimi, gáudium et coróna mea, sic state in Dómino, caríssimi!

Evódiam rogo et Sýntychem déprecor idípsum sápere in Dómino. Etiam rogo et te, germáne compar, ádiuva illas, quæ mecum concertavérunt in evangélio cum Cleménte et céteris adiutóribus meis, quorum nómina sunt in libro vitæ.

Gaudéte in Dómino semper. Iterum dico: Gaudéte! Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus. Dóminus prope. Nihil sollíciti sitis, sed in ómnibus oratióne et obsecratióne cum gratiárum actióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum. Et pax Dei, quæ exsúperat omnem sensum, custódiet corda vestra et intellegéntias vestras in Christo Iesu.

De cétero, fratres, quæcúmque sunt vera, quæcúmque pudíca, quæcúmque iusta, quæcúmque casta, quæcúmque amabília, quæcúmque bonæ famæ, si qua virtus et si qua laus, hæc cogitáte; quæ et didicístis et accepístis et audístis et vidístis in me, hæc ágite; et Deus pacis erit vobíscum.

Responsorium   Eph 4, 17; 1 Th 5, 15b-18
R/. Testíficor in Dómino, ut non ambulétis sicut gentes ámbulant in vanitáte sensus sui; sed semper quod bonum est sectámini et in ínvicem et in omnes. * Hæc enim volúntas Dei est in Christo Iesu erga vos.
V/. Semper gaudéte, sine intermissióne oráte, in ómnibus grátias ágite. * Hæc.

Lectio altera

Ex Tractátu Pseudo-Ambrósii in Epístolam ad Philippénses (PLS 1: 617-618)

Gaudete in Domino semper

Vocat nos, fratres caríssimi, divína píetas, ob salútem animárum nostrárum, ad gáudia sempitérnæ beatitúdinis, ut audístis in lectióne præsénti, Apóstolo dicénte: Gaudéte in Dómino semper. Gáudia sæculi ad ætérnam tendunt tristítiam; gáudia autem, quæ in Dómini sunt voluntáte, ad permansúra et ad ætérna pértrahunt perseverántes in eis. Proínde dicit Apóstolus: Iterum dico: gaudéte.

Hortátur ut magis ac magis crescat gáudium nostrum in Deum et ad impletiónem mandatórum eius; quia quanto plus in hoc mundo certavérimus Dei Dómini nostri nos mancipáre præcéptis, tanto in futúra vita beatióres érimus et tanto maiórem glóriam coram Deo adipiscémur.

Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus: id est sancta conversátio vestra, non solum coram Deo páteat, sed étiam coram homínibus ad exémplum modéstiæ et sobrietátis ómnibus vobíscum commorántibus in terris, vel étiam ad memóriam bonam coram Deo et homínibus.

Dóminus prope est; nil sollíciti sitis: prope est Dóminus semper ómnibus invocántibus eum in veritáte, in fide recta, in spe firma, in caritáte perfécta: ipse enim scit quid opus sit vobis, ántequam petátis ab eo: ipse parátus est semper ómnibus fidéliter serviéntibus in quibúslibet necessitátibus subveníre. Ideo de ingruéntibus malis non est nobis magnam sollicitúdinem gérere, dum defensórem nobis Deum esse próximum scire debémus, secúndum illud: Iuxta est Dóminus iis qui tribuláto sunt corde et húmiles spíritu salvábit. Multæ tribulatiónes iustórum et de his ómnibus liberábit eos Dóminus. Si nos implére et custodíre conténdimus quod præcépit, ipse non tardat nobis réddere quod promísit.

Sed in omni oratióne et obsecratióne cum gratiárum actióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum; ne forte tribulatiónibus afflícti eas cum murmuratióne aut cum tristítia sufferámus, quod absit, sed cum patiéntia et hilaritáte, grátias agéntes Deo semper per ómnia.

Responsorium   Ps 39 (40), 3b. 4a. 3a
R/. Státuit Dóminus super petram pedes meos et firmávit gressus meos. * Et immísit in os meum cánticum novum.
V/. Exaudívit clamórem meum et edúxit me de lacu misériæ. * Et immísit.

 

SABBATO HEBDOMADAE XXVI PER ANNUM

Ad officium lectionis

Lectio prior

De Epístola ad Philippénses 4, 10-23

Liberalitas Philippensium in Paulum

Fratres: Gavísus sum autem in Dómino veheménter quóniam tandem aliquándo refloruístis pro me sentíre, sicut et sentiebátis, opportunitáte autem carebátis. Non quasi propter penúriam dico, ego enim dídici, in quibus sum, suffíciens esse. Scio et humiliári, scio et abundáre; ubíque et in ómnibus institútus sum et satiári et esuríre et abundáre et penúriam pati. Omnia possum in eo, qui me confórtat.

Verúmtamen bene fecístis communicántes tribulatióni meæ. Scitis autem et vos, Philippénses, quod in princípio evangélii, quando proféctus sum a Macedónia, nulla mihi ecclésiæ communicávit in ratióne dati et accépti nisi vos soli; quia et Thessalónicam et semel et bis in usum mihi misístis. Non quia quæro datum, sed requíro fructum, qui abúndet in ratiónem vestram. Accépi autem ómnia et abúndo; replétus sum accéptis ab Epaphrodíto, quæ misístis, odórem suavitátis, hóstiam accéptam, placéntem Deo. Deus autem meus implébit omne desidérium vestrum secúndum divítias suas in glória in Christo Iesu. Deo autem et Patri nostro glória in sæcula sæculórum. Amen.

Salutáte omnem sanctum in Christo Iesu. Salútant vos, qui mecum sunt, fratres. Salútant vos omnes sancti, máxime autem, qui de Cæsaris domo sunt.

Grátia Dómini Iesu Christi cum spíritu vestro. Amen.

Responsorium   Phil 4, 12-13; 2 Cor 12, 10a
R/. Scio et humiliári et abundáre, et satiári et esuríre, et abundáre et penúriam pati. * Omnia possum in eo qui me confórtat.
V/. Pláceo mihi in infirmitátibus et in angústiis, pro Christo. * Omnia.

Lectio altera

E Libro sancti Gregórii Nysséni epíscopi De Institúto christiáno (PG 46, 295-298)

Certa bonum certamen fidei

Si quæ in Christo nova creatúra, vétera transiérunt. Céterum novam creatúram appellávit Spíritus sancti inhabitatiónem, in puro et inculpáto corde omníque malítia atque improbitáte ac dedécore líbero. Nam quando ánimus peccátum ódio prosecútus fúerit ac se pro víribus virtútis administratióni tradíderit atque cum vita commutátus Spíritus in se grátiam accéperit, novus efféctus est totus et reparátus atque instaurátus. Quin étiam istud: Expurgáte vetus ferméntum, ut sitis nova conspérsio. Et hoc quoque: Epulémur, non in ferménto véteri, sed in ázymis sinceritátis et veritátis. Hæc, inquam, cum iis, quæ de nova creatúra dicta sunt, cónsonant.

Enimvéro multos tentátor ánimæ nostræ láqueos tendit; infírmior autem est per se humána natúra quam ut victóriam ex illo reportáre possit. Idcírco étiam Apóstolus armáre nos iubet membra armis cæléstibus: Indúite, inquit, lorícam iustítiæ, et calceáte pedes in præparatióne Evangélii pacis, et state succíncti lumbos vestros in veritáte. Vidésne quot salútis modos Apóstolus tibi subindicárit, qui ad unam vitam eandémque metam tendunt; in quibus fácile vitæ currículum quod ad mandatórum Dei ápicem spectat, explétur. In álio loco ipse Apóstolus dicit: Per patiéntiam currámus ad propósitum nobis certámen, aspiciéntes in auctórem fídei et consummatórem Iesum.

Quocírca opus est eum qui huius vitæ res præcláras plane déspicit, et omnem mundánam glóriam ábnegat, étiam cum vita ánimam própriam abnegáre. Animæ vero abnegátio est, voluntátem suam nusquam quærere, sed Dei voluntátem, eáque véluti bona gubernatríce uti; deínde nihil nisi id quod commúne est possidére. Sic namque expedítius erit, quod a præpósitis iniúnctum erit, cum iucunditáte et spe alácriter perfícere, ut servum Christi, et ad commúnem fratrum usum redémptum. Hoc enim vult étiam Dóminus cum ait: Qui vult inter vos primus et magnus esse, ómnium sit postrémus et ómnium servus.

Verum eiúsmodi servitútem apud hómines gratuítam esse opórtet, et qui talis est, ómnibus debet súbici, ac véluti usúræ débitor frátribus inservíre. Etenim decet in præfectúra constitútos, maiórem quidem quam álii labórem suscípere, submíssius vero quam súbditi se gérere, ac pro servi imágine exemplóve vitam suam áliis exhibére, dum illud réputant depósitum esse Dei, qui fídei suæ commíssi sunt.

Sic ígitur præpósitos opórtet fratrum curam habére, ut probi tenerórum educatóres puerórum, qui ipsis a paréntibus tráditi sunt. Si ita ínvicem affécti fuéritis, cum subiécti, tum magístri, illi quidem cum gáudio iussis ac mandátis obtemperántes, hi vero cum voluptáte fratres ad perféctum statum provehéntes: et si honóribus ínvicem præveniátis, angelórum in terris vitam degétis.

Responsorium   Gal 5, 13; 1 Cor 10, 32
R/. Vos in libertátem vocáti estis, tantum ne libertátem in occasiónem detis carni; * Sed per caritátem servíte ínvicem.
V/. Sine offensióne estóte Iudæis et Græcis et ecclésiæ Dei. * Sed per.