PSALMODIA COMPLEMENTARIS
Series I (Ad Tertiam)
Psalmus 119 (120)
Desiderium pacis
Ad Dóminum, cum tribulárer, clamávi,*
et exaudívit me.
Dómine, líbera ánimam meam a lábiis mendácii,*
a lingua dolósa.
Quid detur tibi aut quid apponátur tibi,*
lingua dolósa?
Sagíttæ poténtis acútæ*
cum carbónibus iuniperórum.
Heu mihi, quia peregrinátus sum in Mosoch,*
habitávi ad tabernácula Cedar!
Multum íncola fuit ánima mea*
cum his, qui odérunt pacem.
Ego eram pacíficus;*
cum loquébar, illi impugnábant me.
Psalmus 120 (121)
Custos populi
Levábo óculos meos in montes:*
unde véniet auxílium mihi?
Auxílium meum a Dómino,*
qui fecit cælum et terram.
Non dabit in commotiónem pedem tuum,*
neque dormitábit, qui custódit te.
Ecce non dormitábit neque dórmiet,*
qui custódit Israel.
Dóminus custódit te,†
Dóminus umbráculum tuum,*
ad manum déxteram tuam.
Per diem sol non percútiet te,*
neque luna per noctem.
Dóminus custódiet te ab omni malo;*
custódiet ánimam tuam Dóminus.
Dóminus custódiet intróitum tuum et éxitum tuum*
ex hoc nunc et usque in sæculum.
Psalmus 128 (129)
Populi afflicti renovata fiducia
Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea,*
dicat nunc Israel,
sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea,*
étenim non potuérunt advérsum me.
Supra dorsum meum aravérunt aratóres,*
prolongavérunt sulcos suos.
Dóminus autem iustus*
concídit cervíces peccatórum.
Confundántur et convertántur retrórsum*
omnes, qui odérunt Sion.
Fiant sicut fenum tectórum*
quod, priúsquam evellátur, exáruit;
de quo non implévit manum suam, qui metit,*
et sinum suum, qui manípulos cólligit.
Et non dixérunt, qui præteríbant:†
«Benedíctio Dómini super vos,*
benedícimus vobis in nómine Dómini».